Omen: İlk Kehanet

Omen: İlk Kehanet incelemesi – Sinema tarihinde efsanevi bir yere sahip olan korku klasiği The Omen, uzun bir aradan sonra farklı bir hikayeyle sinemaseverlerle buluşuyor. Bu sefer, küçük Damien’ın doğumundan önceki döneme odaklanarak annesinin ve Damien’in dünyaya neden getirildiğinin gizemini aydınlatmayı amaçlıyor.

Devam filmlerinden veya yeniden yapımlardan farklı olarak, zayıf bir örnek olmayıp, gerilim ve korku türündeki ilginç bir yapımla karşı karşıyayız.

Omen: İlk Kehanet, 1976 tarihli Omen filmine birkaç yıl öncesine götürerek seyirciyi yeni bir serüvene davet ediyor. Başrolde genç Amerikalı Margaret (Nell Tiger Free) var; o, rahibelik yeminini edeceği manastıra gitmek üzere Roma’ya doğru yola çıkar. Ona rehberlik eden isim ise Kardinal Lawrence (Bill Nighty)’dır, çocukluğundan beri Margaret’a destek olan ve onu yeni bir hayata hazırlayan bir figür. Ancak, manastırda bakım altındaki kızlardan biri olan Carlita ile yakınlaşırken, içinde bulundukları dünyanın derinliklerinde insanlığı bekleyen büyük bir komploya adım adım yaklaşırlar.

Başlangıçta, Richard Donner’ın efsanevi korku filmi Omen‘ın prekeli olması nedeniyle bazı endişeler taşıyorduk. Ancak, bu film, serinin mirasını başarıyla sürdürüyor ve kendi benzersiz hikayesini ustaca işleyerek seyirciyi etkilemeyi başarıyor. Omen evrenine aşina olanlar için bile sürprizlerle dolu bir yolculuk sunarken, yeni izleyicileri de derin ve etkileyici bir korku deneyimiyle buluşturuyor. Omen: İlk Kehanet, gişe yapma kaygısı taşımayan ve kendi ayakları üzerinde durabilen bir yapım olarak dikkat çekiyor, korku türünü sevenler için kesinlikle kaçırılmaması gereken bir film.

Film, İtalya’daki eşitlik ve adalet taleplerinin yükseldiği gerilim dolu bir dönemde geçiyor ve 70’ler sinemasının dokusunu baştan sona taşıyor. Anlık zoom’lar, hareketli kamera kullanımı, döneme özgü şarkılar ve boğucu atmosferiyle sanki gerçekten o dönemin bir yapımını izliyormuş hissi veriyor. Oyuncuların performanslarından kostümlere, müziklerden renk paletine kadar her detay bu atmosferi pekiştiriyor.

Hikaye, güvenli liman olarak görülen figürlerin devrilişi ve güvende olmanın mümkün olmadığı mesajı etrafında şekilleniyor. Güçlü figürlerin konumlarını korumak için ne kadar delice ve şeytani işlere girebileceğini görmek, filmde önemli bir tema olarak öne çıkıyor. Deccal’in doğması için yapılan akıl almaz komplolar, iblislerin ve cinayetlerin dolaştığı bir dünya ve kötülüğün habercisi Damien’in aramıza katılmasıyla film, gerilim dolu bir atmosfer sunuyor.

Omen: İlk Kehanet, iki saat boyunca seyirciyi geçmişe götürerek, bir genç kadının inancını sorgulamasına tanıklık etme fırsatı veriyor. Bu yönden, Andrzej Zulawski’nin klasiklerinden Possession’ı anımsatan bir hikaye akışına sahip. Hatta filmde Isabelle Adjani’nin ünlü sahnesine bir saygı duruşu niteliğinde başarılı bir sahne bile bulunuyor!

Ancak, belirtmek gerekir ki, İlk Kehanet, sürekli aksiyon dolu ve hızlı tempolu bir film değil. Hikayesini dikkatlice işleyerek seyircinin ilgisini toplamaya çalışıyor, küçük ipuçlarını serpiştiriyor ve beklenmedik anlarda rahatsız edici sahnelerle şok etkisi yaratıyor. Her geçen dakika ise karanlığın giderek derinleştiği bir atmosfer oluşturuyor.

Filmin anlatım tarzı, hem serinin devamı hem de hikaye açısından mantıklı bir tercih gibi görünüyor. Ancak, sürekli aksiyon arayan izleyiciler için zorlayıcı bir deneyim olabilir. Senaryo, neredeyse her önemli karaktere zaman ayırarak izleyicinin onları tanımasını sağlarken aynı zamanda hikayenin dokusunu oluşturuyor. Parlak bir Roma sabahıyla başlayan film, çocuk cıvıltıları arasında ilerlerken izleyiciyi ürperten bir doğum sahnesine, gölgelerde bekleyen hastalıklı kahkaha atan figürlere ve akıl sağlığını sorgulayan ya da kendini yakan insanlara yönlendiriyor.

Omen: İlk Kehanet, dönemin tartışmalı ve şok anlarıyla dolu filmleri, özellikle de The Exorcist gibi yapıtları izleyerek ilerliyor. Belki orijinal Omen’deki kadar çarpıcı ölüm sahneleri olmasa da, film 5. dakikadan itibaren son bulmayan bir tehditkâr atmosfer yaratmayı başarıyor.

Filmin büyük sürprizini tahmin etmek pek zor olmayabilir, ancak bu eksikliği güçlü oyunculuklar gibi unsurlarla dengelemeyi başarıyor. Nell Tiger Free’nin Servant dizisindeki performansı başta olmak üzere, Bill Nighy ve Ralph Ineson gibi deneyimli aktörlerin varlığı, seyirciyi içine çeken ve adeta hapseden atmosferiyle birleşerek korku türüne gönül verenler için iyi bir seçenek sunuyor.

Ancak, tekrar uyarmam gerekirse, karşınızda yavaş tempolu, karanlık ve rahatsız edici anlara sahip eski usul bir korku filmi var.

Film hakkındaki görüşlerinizi yorumlarda belirtebilirsiniz.

Kaynak: tr.ign.com